Botev Plovdiv
Talloze clubs zijn vernoemd naar de wijk waarin ze huizen, het bedrijf waaruit ze voortkomen of naar mythologische figuren. In Bulgarije is een van de roemruchtste verenigingen, uit de hoofdstad Sofia, vernoemd naar de verzetsheld Levski. In de tweede stad van het land, Plovdiv, is een club vernoemd naar dichter, revolutionair en nationale held Hristo Botev.
Botev Plovdiv, op 12 maart 1912 opgericht door studenten, is de oudste vereniging van Bulgarije die onafgebroken bestaat. Vanwege politieke redenen is de club na de Tweede Wereldoorlogzes keer van naam veranderd. Direct na de val van het communisme herkreeg de vereniging zijn oorspronkelijke benaming.
Tweemaal werden de geel-zwarten landskampioen: in 1929 en 1967. Onder de naam Trakia wonnen ze in de jaren tachtig in Plovdiv van FC Barcelona en Bayern München. Na enkele magere jaren voetballen ‘de Kanaries’ weer op het hoogste niveau en vechten derby’s uit met
Lokomotiv. De laatste seizoenen speelde Botev zelfs in de Europa League. Civard Sprockel, Romario Kortzorg en Luis Pedro droegen hieraan hun steentje bij, maar inmiddels zijn de Nederlanders vertrokken.
In de geschiedenis van Bulgarije speelt literatuur een bepalende rol. Na eeuwenlange Turkse overheersing vormde het boek Istoriya Slavyanobolgarskaya (Slavisch-Bulgaarse historie) het startsein voor de Bulgaarse wedergeboorte. In 1848 werd in Kalofer aan de voet van het Balkangebergte de dichter Hristo Botev geboren. Hij zou de wederopstanding van Bulgarije verder inspireren met zijn literaire geweld.
Nadat de negentienjarige Botev in een speech de Turkse autoriteiten hekelde omdat die de Bulgaren alstweederangsburgers behandelden, moest hij vluchten naar Klein Roemenië. In ballingschap schreef hij voor diverse revolutionaire kranten zijn feuilletons en gedichten. Deze media hadden een grote invloed op het Bulgaarse bewustzijn. Veel van Botevs poëzie verscheen in het boek Liederen en gedichten waarin hij de gevoelens van arme
mensen beschreef die vochten voor vrijheid en streden tegen tirannie.
Tijdens de ballingschap van Botev voerde zijn goede vriend Vasil Levski de onafhankelijkheidsstrijd aan. De Turken kregen hem te pakken en brachten hem in Sofia naar de galg. Botev beschreef de opknoping in zijn veelgeprezen gedicht Obesvaneto na Vasil Levski.
Na Levski’s mislukte poging probeerde de dichter zijn vaderland alsnog te bevrijden. Het verging hem niet veel beter dan zijn vriend. Op 1 juni 1876 vond Hristo Botev de dood door een Turkse kogel. Niet lang na zijn overlijden brak echter de tiende Russisch-Turkse Oorlog uit waardoor Bulgarije zelfbestuur kreeg. Pas in 1908 werden de Turken definitief verdreven en hervond het land zijn onafhankelijkheid.
Vrienden van VanBastisch
